Mesleğine kurmalı saatlerle başladığın anlatan saat ustası Üzeyir Kulcabay, “O vakitler yalnızca kurmalı saatler vardı. Kuruyorsun çalışıyor yalnızca onlara bakardık. Otomatik yahut pilli hiçbir saat yoktu. O vakitler tekrar de işimiz hoş oluyordu. Bu müddet zarfı bu halde devam etti. Sonra pilli saatler çıktı, daha sonra da otomatik saatler çıktı derken onlar da bizatihi öğreniliyor. Fakat artık çıkan saatlerin birçoklarını yapamıyoruz. O kadar karışık ki bir baskı altına bir çok katman yapmışlar söksen takılmaz. Artık düzgün makus pil takıyoruz bakımlarına bakıyoruz, yönetim edip gidiyoruz” halinde konuştu.
Mesleğinin son jenerasyonu olan Kulcabay, “Şimdi kimi gençler bana geliyor burada çalışalım mı diye. Tamam, hoş çalış diyorum, ama okullar açılınca biz gideriz diyorlar. Artık evet okulları değerli ancak bu çocukların meslek edinmesi için iki ay kadar mühlet yetmesi imkansız. Bir şey diyemiyorum lakin devamlı çalışan yok. Çocukluktan aşılamak lazım çocuklara. Mesela ben bazen kendi çocuklarımı bırakıyorum buraya, fazla durmadan haydi baba ya diye canları sıkılıyor. Küçüklükten aşılamak lazım her şeyi” diye konuştu.