Uygulamanın, şimşir ormanlarındaki hastalık etkeni mikroorganizma ölçüsünün zararsız düzeylere düşene kadar devam ettirilmesi hedeflenirken, Karaoğlu, tabiatta artan mantar popülasyonunun ağaçlara telafisi güç ziyanlar verdiğini söyledi.
Karaoğlu, Kaçkar Dağları Ulusal Parkı içerisindeki orman kitlesinin öbür bir yerde olmadığına işaret ederek, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Dünyada eşi gibisi yok. Hayalet orman haline dönmüş. Birinci etken mantar hastalığı lakin halk ortasında tırtıl diye isimlendirilen böcek de istila etmiş. Ulusal Parklar Genel Müdürlüğü grupları tırtıl ile ışık tuzaklarıyla uğraş başlatmıştı. 2019’da başlattığımız biyolojik uğraş sonucu o yılki canlı kalan ağaç sayımız ile şu anda canlı kalan ağaç sayımız ortasında çok az bir fark var. O yıllarda 130-140 ağaç canlıydı. Bugün 120’ye yakın ağaç canlı. 3 yılda yaptığımız uğraş ağaçların ölmesini engelledi, canlı tuttu.”
“Ölü ağaçların her biri hastalık etkeni mantar için bir yuva. Biz ne kadar uğraş etsek de bu ağaçlar içerisindeki hastalık rezervi mantarlar bizim gayretimizi baltalıyor. Ağaçlar diyor ki ‘Biz inat ediyoruz. Siz de bize dayanak verirseniz biz kurtulacağız.’ Zira dorukta canlılık hala sürüyor. Çaba edilen ağaçlardaki yosun ölçüsü azalmış, ağacın gövdesindeki kabuk soyulmaları bitti. Birinci defa bu yıl çok memnunuz. Ağır bir kış yaşadık ve bize çok takviyesi oldu. Bu sene birinci sefer tohum verdi. 100 ağacın verdiği tohumu, her bir ağaçta 100 tohum olsa her biri yeni tohum, yeni filiz demek. Bu tohumların tekrar yeşerebilmesi için hastalık etkeni olanı uzaklaştırmak gerekiyor.”
Prof. Dr. Karaoğlu, şimşir ormanlarını 2004’ten itibaren gözlemlediğini ve alanda çalıştığını tabir ederek, şunları söyledi: